Tentoonstelling L’Heure d’Hiver – Napoli

Met deze fototentoonstelling willen we onze filmselectie aanvullen door een nieuwe, meeslepende dimensie toe te voegen aan de reis door Napels. Elke kunstenaar deelt zijn of haar unieke visie op de metropool en verkent diverse thema’s. Terugkerende rode draden zijn de architectuur van de stad, de rijkdom van haar texturen, de interacties van Napolitanen met hun omgeving of simpelweg – maar des te treffender – de bruisende energie van de stad en die van haar inwoners. Hier zijn de fotografen die ons meenemen van de straten van Napels tot aan de oevers van de Middellandse Zee.

Thérèse Verrat, geboren in 1984 in Nice, ontdekte fotografie en beeldende kunst aan de voorbereidende school in Nice. Vervolgens ging ze naar de École Nationale Supérieure d’Architecture de Marseille voordat ze haar studies Kunstgeschiedenis in Parijs voortzette. Vincent Toussaint, geboren in 1988 in Gonesse, studeerde af aan de Gobelins-school in de richting Fotografie. Als fotografen en beeldend kunstenaars situeren ze hun praktijk op het snijvlak van documentaire en stilleven, met de Middellandse Zee als experimenteergebied. Overal stellen ze de werkelijkheid in vraag en onderzoeken ze het beeld als document.

Een omgevallen boom, lagen die eindeloos op elkaar gestapeld zijn op muren die getuigen, plotseling ontbloot; een afgesleten pilaster die de schoonheid van de tijd onthult—de tijd die verstrijkt, maar ook die van ons, opgeschort als het wasgoed dat boven onze hoofden danst. Vastgepind op diezelfde muren, crucifixen en amuletten—verplichte geloofsovertuigingen die het heden verankeren in deze Napolitaanse Speranza. En dan het licht, soms zo fel dat men er bescherming tegen moet zoeken, dat ons naar binnen drijft, in de schaduwrijke interieurs, vaak plaatsen van aanbidding—waar we bidden, of op zijn minst hopen, dat het heden nog even blijft duren.

Op het kruispunt van poëzie en politiek, kunst en documentaire, observeert Cyrille Weiner de ervaringen van individuen die zich verzetten tegen en ontsnappen aan gestandaardiseerde ruimtes en levenswijzen.

Sinds het begin van de jaren 2000 verkennen zijn foto’s onze relatie met de stad—vooral in de marges, tussenzones en gebieden in transformatie—en de manieren waarop we de ruimte bewonen. Landschap, architectuur en menselijke aanwezigheid worden met elkaar verweven in nauwkeurige onderzoeken die ter plaatse worden uitgevoerd. Steeds opnieuw vraagt hij zich af hoe individuen grip kunnen krijgen op hun leefomgeving, los van top-down voorschriften. Gaandeweg laat de fotograaf de puur documentaire benadering achter zich en creëert hij een universum doordrongen van fictie, dat hij vormgeeft via tentoonstellingen, uitgeefprojecten en installaties.

Geboren in 1976 en afgestudeerd aan de École Nationale Supérieure Louis Lumière, woont Cyrille Weiner in Parijs. Zijn werk is gepubliceerd in talrijke internationale tijdschriften en tentoongesteld in de Bibliothèque Nationale de France (Paysages Français, 2018), Villa Noailles in Hyères en de Rencontres d’Arles. Hij ontving de Lucien Hervé en Rodolphe Hervé Prijs in 2012 en de Camera Clara Prijs in 2016.

Robbie McIntosh woont in Napels en zijn fotografie is, kort gezegd, gebaseerd op de observatie van menselijk gedrag en de manier waarop de mens zich verhoudt tot zijn omgeving. Robbie beschrijft Napels als een plek waar alles in een razendsnel tempo gebeurt. De woorden die hij gebruikt zijn snel en willekeurig. Hij spreekt over gladde geplaveide straten, verstikte doorgangen, schreeuwende verkopers en een voortdurende drukte.

Met inzicht legt Robbie het merendeel van zijn onderwerpen vast aan zee, weg van alle chaos. Gekleed in niets anders dan badkleding roken de Napolitanen sigaretten, openen oesters en knabbelen op Cambrium-lekkernijen terwijl ze zich baden in een overvloed aan vitamine D. In mei 2024 fotografeerde hij ook Scampia, de beruchte wijk waar de Camorra drugs verkoopt. Op verzoek van de kunstenaar zullen foto’s uit de Scampia Anno Zero serie worden verkocht ten voordele van Palestijnse organisaties.

Octavian Carare is een in Brussel gevestigde fotograaf met een diepe passie voor straatfotografie. Voor hem betekent het vastleggen van de essentie van een stad zich onderdompelen in haar straten, de mensen ontmoeten en zich laten meeslepen door de cultuur. Napels was een van zijn meest fascinerende ontdekkingen—een bruisende stad, doordrenkt van warmte, passie en authenticiteit. De levendige energie, de pure karakterkoppen en de onwankelbare liefde voor voetbal en het leven zelf maakten het tot een onvergetelijke ervaring om vast te leggen.